fovamaitomellon

Φοβάμαι το μέλλον

Η συνειδητοποίηση ενός πραγματικού ή πλασματικού(φανταστικού) κινδύνου/απειλής ή πόνου,πυροδοτεί ένα βασικό συναίσθημα του ανθρώπου,τον λεγόμενο ΦΟΒΟ.Ο φόβος είναι ένας μηχανισμός προστασίας,μια αντίδραση φυσιολογική που δεν είναι απαραίτητα συνειδητή.Υπάρχει διάκριση μεταξύ του φόβου ως μηχανισμού και της συναισθηματικής κατάστασης που συχνά τον συνοδεύει όπως πχ το άγχος,το οποίο εκδηλώνεται ως ένταση μέσα μας αλλά συνήθως προκαλείται χωρίς την ύπαρξη κάποιας απειλής.Στην περίπτωση λοιπόν της συναισθηματικής κατάστασης του φόβου έχουμε να κάνουμε σχεδόν πάντα με καταστάσεις,συμπεριφορές,μελλοντικά γεγονότα,σενάρια για των οποίων την έκβαση ανησυχούμε,αγχωνόμαστε και φοβόμαστε.Η εδραίωση του φόβου και η μόνιμη ύπαρξη του παρά την έλλειψη πραγματικού κινδύνου μετατρέπει τον φόβο σε φοβία και η καθημερινότητα του ατόμου επηρεάζεται αισθητά.

Όλοι μας μοιραζόμαστε έναν κοινό φόβο,που κατά διαστήματα μας έχει ακινητοποιήσει και έχει επηρεάσει τις αποφάσεις μας.Ο φόβος για το μέλλον είναι ένα συχνό φαινόμενο της εποχής μας!Αυτό έχει φυσικά κάποιες επιπτώσεις στην ζωή μας.Πολλοί από εμάς ίσως νιώθουν πως τα όνειρα,τα σχέδια και τα οράματα μας,μπήκαν στον ‘’πάγο’’,σαν να έχουμε παραδώσει τα όπλα και να μην τολμάμε να ατενίσουμε μπροστά με ελπίδα,κέφι και όρεξη.Μια αίσθηση ανηδονίας πλανάται στον αέρα και αφηνόμαστε έρμαια των σκέψεων και των σεναρίων που γεμίζουν ασφυκτικά το μυαλό μας.Τί συμβαίνει όμως όταν φοβόμαστε για κάτι που ουσιαστικά δεν ελέγχουμε εξ ολοκλήρου;

Φαντάσου για λίγο πως βρίσκεσαι σε ένα σημείο όπου δεν υπάρχει βαρύτητα..Καθώς αιωρήσε και παρακολουθείς γύρω σου όλη αυτή την μοναδική θέα,επαναφέρεις στην σκέψη σου κομμάτια από το παρελθόν και κάτι σαν μαγική σκούπα σε ρουφά με ένταση και φόρα προς τα πίσω … Αντίστοιχα τροφοδοτώντας την σκέψη σου με φόβο για πιθανά μελλοντικά σενάρια αυτήν η σκούπα σε τραβά με μανία προς τα εμπρός,κι αδυνατείς να βάλεις φρένο για να την σταματήσεις.Συμπέρασμα;Χάνεις την ευκαιρία να απολαύσεις αυτό το υπέροχο θέαμα την στιγμή που σου συμβαίνει.Κάπως έτσι σε ρουφά και η σκέψη σου ανάλογα με την κατεύθυνση που της δίνεις.Η προσκόλληση σε παρελθοντικά γεγονότα σε κρατά φυλακισμένο σε όσα περάσανε, ενώ η έντονη και μόνιμη ανησυχία για όσα θα έρθουν σου στερεί την δυνατότητα να απολαύσεις το ένα και μοναδικό κεκτημένο σου – ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ ΤΗΣ ΠΑΡΟΥΣΑΣ ΣΤΙΓΜΗΣ.

Δεν εξουσιάζουμε τα πάντα και σε καμία περίπτωση δεν μπορούμε να ασκήσουμε κανένα είδος εξουσίας πάνω στον χρόνο.Αυτός είναι και ένας από τους κυριότερους λόγους του φόβου του μέλλοντος-ΤΟ ΑΓΝΩΣΤΟ.

Μας δίνεται καθημερινά μια ακόμη ευκαιρία να πούμε,να ζήσουμε,να εξελιχθούμε,να δημιουργήσουμε..μα εμείς ταλανιζόμαστε ανάμεσα σε όσα πήγαν και όσα θα ‘ρθούνε.

Εξέτασε τις πηγές του φόβου σου και με ποιους τομείς της ζωής σου συνδέονται.Μην τρέχεις να ξεφύγεις από αυτόν μέσω της άρνησης,διοτί θα επιστρέψει πίσω δριμύτερος και ισχυρότερος.Προκάλεσε τον δίνοντας απαντήσεις σε ερωτήσεις όπως: Πότε έρχεται; Eίναι πραγματικός ή φανταστικός;Πώς σε κάνει να νιώθεις;

Το μέλλον σου εξαρτάται από όσα κάνεις στο τώρα σου.

Μπορείς να ρίξεις για λίγο τους ρυθμούς σου εάν αισθάνεσαι πως αυτό θα σε βοηθήσει,δεν χρειάζεται να γίνεις ο γρηγορότερος,ο εξυπνότερος,ο καλύτερος όλων..Μπορείς να εξετάσεις εκ νέου τις προσδοκίες σου,μήπως κι αυτές είναι αιτία φόβου και ανησυχίας;Μπορείς να καταστρώσεις στρατηγικά σχέδια,τα οποία θα σε καθιστούν ικανότερο,ώστε να αντιμετωπίσεις όσα ενδεχομένως μπορεί να έρθουν.Για παράδειγμα ένας φόβος για το επερχόμενο τεστ,μέσα από ενέργεια στο τώρα και μελέτη,θα με προετοίμαζε ώστε να αντιμετωπίσω μελλοντικά το τεστ καλύτερα.Θα είχα τοποθετήσει λοιπόν στο “αποθεματικό” μου όσα χρειάζομαι για να νιώθω περισσότερο ανθεκτικός.

Οτιδήποτε μπορεί να μας βγάλει από την ζώνη άνεσης μας και να τροποποιήσει την “πραγματικότητα” μας,όπως εμείς την έχουμε αντιληφθεί γνωστικά μέσα μας, είναι ικανό να μας προκαλέσει φόβο και άγχος.Σε αυτό το παιχνίδι με το μυαλό,ρόλο παίζεις ΕΣΥ και τα χαρτιά που θα ανακατέψεις στα χέρια σου,ώστε να σε οδηγήσουν όσο γίνεται ασφαλέστερα στον δρόμο εμπρός σου.

Ξεκίνα λοιπόν.

Γεωργία Παρασχίδου